سلام بر همه ی عزیزان!

حتما تاکنون شما هم برای کارهایی که از انجام دادن آن ها راضی نبودید، به بازگشتی به گذشته امیدوار بوده اید!

همان بازگشتی که شاید بعضی از ما در افکار خویش برای تفریح هم که شده(!) سری به آن می زنیم...
این همان سفر در زمان است...

خیلی از وقت ها به چراهایی فکر می کنیم، به یافتن دلایلی برای کارهایی که انجام داده ایم. که اگر این کارها موردپسند ما باشد، از آن ها راضی خواهیم بود و اگر نباشد، آرزوی بازگشت به عقب را در سر می پرورانیم! 
اما این سفر تنها به این دلیل صورت نمی گیرد که ما به گذشته ی خویش برگردیم تا زمان های تلف شده ی خویش را بازکسب کنیم. ممکن است به دلیل از دست دادن عزیزی یا انسانی بزرگوار باروبندیل سفرو ببندیم. اما میشه که از این فکر هم استفاده های عجیب و غریبی کرد!!!

برای مثال به این فکر کنید که شما برای کاری به رایانه نیاز دارید ولی هنوز برای استفاده از آن دست به کار نشدید. در همین لحظه برق خونه ی شما میره. در کمتر از یک ثانیه پس از برق رفتن سرزنش ها و یا حیف گفتن ها شروع می شه! این که چرا زودتر کارم رو انجام ندادم، چرا وقت زمان رو ندونستم و هزاران چرای دیگه... (البته امیدوارم که برق خونه ی موجود خیالی من تا الان اومده باشه. :-) 

اما بعضی از مواقع این سرزنش ها خیلی بیشتر می شه. خیلی خیلی خیلی بیشتر!

مثلا بیماری به کمک شما نیاز داره و تا شما به کمک اون بشتابید، جون خودشو از دست می ده. این بار دیگه مشکل به اون آسونی نیست. به این که فقط بگوییم که ای کاش زودتر می اومدمو ....

خوب حالا این مثال ها چه ربطی به موضوع داشت؟
این رابطه از اون جا آشکار می شه که به دنبال هر عملی که در زندگی خودمان انجام می دهیم، عکس العملی هم نسبت به آن موضوع نشون می دیم. حالا این عکس العمل می تونه که مربوط به خوش حالی ما از آن کار یا نفرت ما باشه. اگه از اون کار ناراضی باشیم خوب طبیعتا در پی جبران آن خواهیم بود. به همین دلیل هم این جاها اون ماشین زمانه به درد می خوره!

با این وجود بعضی از مردم جهان به جای این که به عقب برگردن تا اونو ببینن به جلو یه نگاهی میندازن تا اونو تجربه کنن. یعنی گذشته ی خودشون رو با تلاش برای آینده جبران کنن. اتفاقا ما خیلی از سخنان رو که در این مورد گفته شده اند، به خاطر داریم. اما فکر نکنم به جای گفتن این جمله که « چه زیبا!» کار دیگه ای انجام داده باشیم.

پس اگه تجربه ی بدی از زندگی داشتید تجربه ای خوب را از آینده تصور کنید. با کمی تلاش می شود فردایی بهتر داشت...


حالا با اون ماشینه چی کار کنیم؟ 
تا وقتی که می شود برای موفقیت و فردایی بهتر کوشش نمود، جایی برای آن ماشین خیالی نیست.                     

« فکر کنم پارکینگ خونتون جای خوبی براش باشه! :-) »

 
 علی سیارنژاد_ بهمن ماه یک هزارو سیصد و نود و یک خورشیدی